آیا فیلم های ایرانی پتانسیل بازسازی در بازار جهانی را دارند؟
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۱۹۴۰۶
چندی پیش خبری مبنی بر یک اتفاق نادر در سینمای ما برای این فیلم سروصدایی به پا کرد. حق ریمیک(بازسازی) فیلمنامههای ایرانی جزو پدیدههای نادر در سینمای ایران است و حالا ملبورن بعد از ١٠ سال توسط توان نگوئن، کارگردان ویتنامی بازسازی خواهد شد. در هیاهوی این خبر میمون و مبارک برای سینمای ایران به سوال مهمی ایجاد میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این باره با محمدرضا مقدسیان، منتقد و مجری سینما به گفت و گو پرداختیم.
«ملبورن»؛ فیلمی اخلاقگرا
مقدسیان در ابتدا با تاکید بر اینکه ملبورن بیانگر اخلاقیات ایرانی است گفت: فیلم ملبورن علی رغم اینکه از نظر داستانی و اسم، ایرانی به نظر نمی رسد اما موقعیت اخلاقی را دنبال می کند که در ارتباط با فرهنگ ایرانی است. البته مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر نگاه اخلاقی سینمای اصغر فرهادی هست.
این منتقد در پاسخ به اینکه چرا حق ریمیک ملبورن مورد توجه قرار گرفت بیان کرد: به طور کلی این اتفاق بسیار خوب و برای ما یک نشانه است. تاییدی بر قابلیت سینمای ایران مبنی بر محدود نکردن گردش مالی سینما به داخل کشور است. کما اینکه سریال آکتور ساخته نیما جاویدی هم یکی از معدود اثار سریالی تولید شده در ایران است که در فستیوال های خارج از کشور مورد توجه قرار گرفت. مشکل اینجاست که رخ دادن چنین مواردی محدود است و به همین علت تبدیل به یک اتفاق ویژه می شود.
وی با تاکید بر اینکه اساس مشکلات سینمای ایران در این روزها نگاه فردی و عدم حمایت دولت است، افزود: اگر دقت کنید در ورزش های انفرادی در دنیا افتخارات بیشتری را حاصل کردیم تا ورزش های گروهی! این مثال را زدم تا بگویم دچار فقدان نگاه ساختارمند و مدیریت شده هستیم. باید به سینما به عنوان یک جریان اقتصادی هم توجه کنیم اما در بخش دولتی و خصوصی ضعف نگاه مدرن و منسجم داریم. نتیجه این شده که افراد در ایران در قالب اتفاق ها یا تلاش شخصی می درخشند. از عباس کیارستمی گرفته تا اصغر فرهادی و نیما جاویدی هرکدام به تنهایی تبدیل به یک چهره ماندگار شدند. این افراد تصمیم می گیرند منتظر سیستم نمانند و با پخش کننده های بین المللی که نگاهشان مدرن هست ارتباط میگیرند تا آثارشان در بازار جهانی بهتر دیده شود و به طبع دیده شدن مشتری بیشتر به دنبال خود می آورد. مثلا در فیلم جدایی نادر از سیمین فرهادی این اتفاق افتاد. پخش کننده به شدت قوی در عرضه این فیلم عمل کرد و باعث شد آدم هایی که باید فیلم را ببینند و اسکار دریافت کند.
محمدرضا مقدسیان ارتباطات بین المللی، ساختارمند مدیریت کردن و بازاریابی صحیح در عرصه جهانی را از عوامل موثر در تکرار اتفاق ملبورن (فروش حق ریمیک) دانست و عنوان کرد: تاکید می کنم این اتفاق بیشتر از اینکه نشات گرفته از جایی باشد برگرفته از پتانسیل های خود نیما جاویدی است و برای تداوم و استمرارش نیاز به حمایت هست و به صورت فردی این امر استمرار نمی یابد.
فیلمهای ایرانی پتانسیل بازخرید در بازار جهانی را دارند؟
این منتقد سینما در پاسخ به سوال اینکه آیا فیلم های سینمای ایران با عناصر بومی و فرهنگ ایرانی پتانسیل بازخرید در بازار جهانی را دارند یا خیر گفت: به لحاظ شکلی اگر قرار باشد خود فیلم های ایرانی ساخته شده را در بازارهای جهانی عرضه کنیم به دلیل قواعد و ضوابطی که در جامعه ایرانی وجود دارد، در بهترین حالت بازار کشورهای مسلمان را از آن خود می کند که البته در این بخش هم بسیار ضعیف عمل کردیم. با این وجود برخی فیلم و سریال های ما به دلیل کیفیت و کشش های سینمایی_داستانی آنقدر قوی هست که به راحتی در بازار جهانی مخاطب پیدا می کند مثل سریال امام علی (ع) و مختارنامه که به خاطر وجه مذهبی و اشتراک با کشورهای مسلمان مخاطبان زیادی در خارج از ایران پیدا کرد و مخاطبان غیر فارسی زبان هم داشت. اینها در مجموع به معنای این است تمام آثاری که در سینمای ایران ساخته می شود قابلیت عرضه دربازار جهانی را دارد.
منتقد برنامه نقد سینما با اشاره به برهوت داستان گویی و نیاز به خلق موقعیت های جدید در سینمای غرب گفت: سینمای ایران، داستانی و شخصیت محوراست به همین دلیل خیلی راحت می توانیم نگاه فیلمسازان غرب را برای فیلم نامه های بدیع به سینمای ایران جذب کنیم. مشخصا می توان به فیلم «آناتومی یک سقوط» اشاره کرد که همین الان در جشنواره کن، اسکار و گلدن گلاب مورد توجه است. این فیلم یکی از مجموع آثاری است که از نظر ساختار فیلمنامه و روایت گری تحت تاثیر سینمای اصغر فرهادی است. اگر مدیران ما تیزهوش باشند از این فرصت استفاده می کنند تا در قالب یک اتفاق نماند و امتداد پیدا کند. کشورهای دیگر مایل هستند داستان های ایرانی را بخرند، چون دارای خلاقیت و هویت است و با ضوابط و قواعد خودشان بسازند. این امر برای ما یک مزیت است.
به شکل ظاهری فرهنگ ایرانی را نشان میدهیم
عضو انجمن صنفی منتقدان و روزنامهنگاران سینمایی درباره تاثیر پخش کننده بین المللی در موفقیت یک فیلم و انتقال هویت یک کشور بیان کرد: امروز یک نگاه جهانی به واسطه رسانه تلاش می کند همه دنیا را به یک شکل در بیاورد. این جریان هالیوود و سرمایه داری است. در تلاش است ارزش ها و شکل هویت ملت ها را به خواست جامعه غربی نزدیک و یک دست کند. طبیعتا جریان توزیع و پخش بین المللی فیلم ها هم به نوعی تحت تاثیر این امر هست. ما باید بتوانیم داستان ها را به خوبی تبدیل به فیلم و فیلم نامه کنیم و بعد از ساخت به نحو احسن عرضه جهانی را انجام دهیم. که اگر به شکل حساب شده عمل کنیم در دراز مدت هویت و فرهنگمان هم با فیلم ها عرضه می شود. مثل سینما چین، ژاپن و کره که مجموع مولفه های فرهنگی خود را زیر پا نمیگذارند و حتی مدل تفکرشان در مورد دنیا را تبدیل به فیلمنامه می کنند و اثارشان در دنیا مورد توجه قرار می گیرد. ما نمیتوانیم توقع داشته باشیم که سینمای دنیا داستان هایی که ریشه در فرهنگ و هوویت ایرانی دارند را بخرند و در کشور خودشان عینا تولید کنند. اگر بخواهیم برای تشکیک هویتمان کاری بکنیم باید تولید کننده و عرضه کننده اثارمان باشیم. اما ما فقط به شکل ظاهری فرهنگ ایرانی را در فیلم ها نشان می دهیم. کم پیش می اید که عرفان ایرانی، فرهنگ و جغرافیای متنوع، تفکر و فلسفه ایرانی بپردازیم و اثار با کیفیتی باشد که تبدیل به کمدی و اثار سطحی نشود.
در کشورهای اطراف خودمان می توانیم بازار خوبی پیدا کنیم
این مجری جوان در پایان اظهار کرد: اثر خوب پخش کننده و مخاطب جهانی اش را پیدا می کند. ما اگر اثرخوبی تولید کنیم کسی مانع پخش جهانی نمی شود. دست کم در کشورهای اطراف خودمان که فرهنگ مشترک داریم می توانیم بازار خوبی پیدا کنیم. پتانسیل فرهنگ ایران و ایرانی بسیار بیشتر از چیزی است که امروزه رقم خورده است. طبیعتا فیلمسازی که می خواهد جهانی باشد وقتی می بیند در ایران امکان دیده شدن نیست، مجبور است در فیلمش مولفه هایی را قرار دهد که بازار جهانی دوست دارد. ما نمی توانیم به فیلمساز بگوییم فرهنگ و هویت ایرانی را تولید کن، ما هم به تو توجه نمی کنیم و شکست بخور! به هرحال باید در ایران فضایی را برای رشد و پیشرفت فیلمساز مهیا کنیم وگرنه مجبوریم فیلمساز را اتوماتیک به سمت بازار حهانی روانه کنیم. آنجا هم فیلمساز ترجیح می دهد با مولفه های جهانی کار کند تا مخاطب و داور غیر ایرانی به فیلمش توجه کند.
محمدرضا مقدسیان لیلا نوعیمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: فیلم سینمایی ملبورن پیمان معادی نگار جواهریان بازار جهانی بازار جهانی سینمای ایران فرهنگ ایرانی فرهنگ ایران بین المللی پخش کننده مورد توجه فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۱۹۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بستنی ایرانی در کدام کشورها پرطرفدار است؟ | خارجی ها بستنی ایرانی را با این طعمها دوست دارند | جدیدترین قیمت بستنی قیفی، متری، سنتی و ویژه را ببینید
همشهری آنلاین-مرضیه ثمرهحسینی: «در ایران روزانه حدود هزار و ۲۰۰تن بستنی مصرف میشود که از این میزان حدود هزار تن از سوی شرکتهای صنعتی و ۲۰۰تن هم از سوی کارگاهها و بستنیسازیهای سنتی تولید میشود.» اینها را محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی در ایران در مورد آمار تولید و صادرات بستنی در کشور به همشهری میگوید. اما مهمتر از بستنیهایی که مصرف داخلی دارند، لژیونرها و صادراتیها هستند؛ بستنیهایی که با برند ایرانی شهرت جهانی کسب کرده و دل مشتریها را بهدست آوردهاند.
شکری در مورد صادرات بستنی میگوید: «بسیاری از شرکتهای تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند؛ صادراتی که رکورد ۴۰۰تن بستنی در روز را به دستآورده است؛ بستنیهایی که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیجفارس مانند عمان و کویت و امارات بهویژه شهر دوبی میرسند. علاوه بر حوزه خلیجفارس، بستنیهای ایرانی به کشورهای آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و حتی کشورهای آفریقایی مانند لیبی هم صادر میشود و صادرکنندگان نیمنگاهی هم به بازار چین دارند.»
مردم جهان بستنی ایرانی را با چه طعمهایی دوست دارند؟شکری با بیان اینکه صادرات بستنی ایرانی به کشورهای دیگر با توجه به فرهنگ و ذائقه هر کشوری و با بستهبندیهای مختص هر منطقه انجام میشود، میگوید:« چینیها مزههای ایرانی مانند رز، گلاب و زعفران را خیلی دوست دارند و کشورهای همسایه شمال ایران طعم زردآلو را میپسندند.»
این فعال صنعت تولید و تجارت بستنی با بیان اینکه بستنی ایران حتی به آمریکا و کانادا هم صادرات میشود، میگوید: «هرچند صادرات ما به این کشورها محدود به ایرانیان ساکن در آنجا میشود اما در شهرهایی مانند تورنتو عرضه بستنی ایرانی به جز فروشگاههای ایرانی به فروشگاههای غیرایرانی هم رسیده، ضمن اینکه بهدنبال توسعه صادرات بستنی به آمریکا هم هستیم.»
بستنی زعفرانی ابتکار ایرانیبستنی از فرنگ به ایران رسید. ناصرالدینشاه قاجار در سفر به فرانسه بعد از خوردن بستنی میوهای فرانسوی، عاشق این دسر جذاب شد و به خدموحشم خود دستور داد طرز تهیه آن را از فرانسویها بگیرند و به ایران بیاورند و اینگونه شد که پای بستنی به ایران باز شد. نخستین کسی که در تهران بستنی درست کرد «ممد ریش» نامی بود که با چرخ دورهگردیاش روانه کوچه و بازار میشد و بستنی میفروخت. پس از او، اکبر مشتی(مشدی) به بستنی رنگ و بوی ایرانی داد و بستنی زعفرانی تولید کرد. طعم این بستنی آنقدر خاص و خوب بود که خیلی زود در میان ایرانیان و جهانیان محبوب شد. اواخر دهه۴۰ شمسی، دستگاههای بستنیسازی وارد ایران شدند و بستنی در طعمها و برندهای مختلف عرضه شد.
بستنی گران شده، مشتری آب رفتهمغازهداران میگویند رشد قیمت این خوراکی پرطرفدار باعث شده تقاضا برای خرید بستنی کاهش پیدا کند. رئیس اتحادیه بستنی، آبمیوه و کافیشاپ تهران با تأیید این موضوع میگوید: «تورم بر میزان تقاضا برای آبمیوه و بستنی اثرگذار بوده و تقاضا تا حدودی کم شده است. برای همین با وجود اینکه هزینهها بیش از ۵۰درصد افزایش یافته است، صنف ما برای حمایت از مصرفکنندگان و برای حفظ بازارمان، تصمیم گرفت امسال فقط حدود ۲۰درصد افزایش قیمت داشته باشد».
محسن مبرا، ضمن تأکید بر اینکه بستنی قیمت مصوب ندارد، ادامه میدهد: «از سال۱۴۰۲ بنا بر مصوبه سازمان حمایت، دیگر نرخ مصوب نداریم و نرخها از سوی خود تولیدکنندهها تعیین میشود.»
قیمت انواع بستنی در بازارکماکان ارزانترین بستنی بازاری بستنی یخی است. بستنی یخی میوهای در برندهای مختلف ۷ هزار تومان است. بستنی چوبی میلکی۱۰ هزار تومان، بستنی کیم ۱۰ هزار تومان، بستنی کیک تیرامیسو ۱۵ هزار تومان، قیفی ۱۵ هزار تومان، بیسکورول ۲۰ هزار تومان، بستنی لیوانی ماراش با شیر بز ۳۰ هزار تومان، بستنی چوبی سالار ۳۰ هزار تومان و بستنی مگنولیا ۴۰ هزار تومان است.
همچنین بستنی یک لیتری طالبی و وانیلی۸۰ هزار تومان است.
هر کیلو بستنی سنتی ساده هم در تهران بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ هزار تومان و نوع ویژه و ۴ مغز آن بین ۲۰۰ تا ۲۷۵ هزار تومان است. هر کیلو بستنی میوهای هم در طعمهای مختلف انبه، توتفرنگی و غیره بین ۱۵۰ تا ۱۹۰ هزار تومان است.
اگر بخواهید بستنی سنتی در میزان کم سفارش دهید یک ظرف کوچک بستنی سنتی حدود ۴۰ هزار تومان و یک ظرف کوچک بستنی میوهای شامل ۴ اسکوپ (هر اسکوپ بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان) حدود ۷۰ هزار تومان است. اگر هوس بستنی قیفی هم کنید هر عدد آن بین ۱۵ تا ۲۵ هزار تومان است. بستنی قیفی متری هم که در بعضی مغازه ها عرضه می شود با توجه به اندازه کوچک، متوسط و بزرگ به قیمت ۵۰ هزار، ۶۰ هزار و ۷۰ هزار تومان فروخته میشود.
کد خبر 848579 منبع: روزنامه همشهری برچسبها صادرات قیمت - تنظیم بازار بستنی و فالوده عراق عمان امارات